အိမ္ရွင္ ႏွင့္ ဧည့္သည္

အဟ္ေလ့ဘိုက္(အ.စ) သတင္းဌာန ၊အဗ္နာ ။ ။လူတစ္ေယာက္သည္ တစ္ညတြင္ ထမင္းစားရန္ လူတစ္ခ်ဳိ႕အား မိမိအိမ္သို႔ ဖိတ္ခဲ့ေလသည္။စားေသာက္ၿပီး ဧည့္သည္မ်ားသည္ အခ်င္းခ်င္းစကားစုံေနၾကေလ၏။ ညေတာ္ေတာ္လည္း ညဥ့္နက္ သြားေလသည္။ အိမ္ရွင္မွာ တစ္အား အိပ္ခ်င္ေနေသာ္လည္းအားနားၿပီးဧည့္သည္မ်ားအားမိမိမေနႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ေျပာမထြက္ျဖစ္ေနေလ၏။အိမ္ရွင္မွ မိမိဧည့္သည္မ်ားကို ငါတို႔ေတြ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ဖတ္ရြတ္ၿပီးက်က္သေရမဂၤလာရွိသည့္အစီအစဥ္ကိုလုပ္ရင္မေကာင္းဘူးလားဟု ေမးေလသည္။ဧည့္သည္မ်ားကလည္း သေဘာတူခဲ့ၾကေလသည္။ၿပီးေနာက္ အိမ္ရွင္အေနျဖင့္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ စူရဟ္အဟ္ဇာဗ္၊အာယတ္ေတာ္အမွတ္ ၅၃ အား အသံက်ယ္ျဖင့္ဖတ္ရြတ္ေလသည္။အဓိပၸါယ္( … အသင္တို႔အား ဖိတ္ေခၚသည့္အခါ သြားၾကပါေလ၊ ၿပီးေနာက္ စားေသာက္ၿပီးလွ်င္ (ခ်က္ခ်င္း မိမိတို႔ေနရာမ်ားမွ )ထၾကပါေလ၊ ထိုေနာက္ စကားလက္စုံ မၾက၊ ၾကပါေလႏွင့္ ၊ အေၾကာင္းမွာ တမန္ေတာ္ျမတ္ႀကီး (ဆြ) အား စိတ္ေသာကႏွင့္ဒုကၡ ကို ျဖစ္ေစသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အသင္တို႔အား၊အားနားေတာ္မူၿပီး ၊(ဘာမွ်)မေျပာေခ်။အကယ္၍အလႅာဟ္ဟိုအရွင္ျမတ္၏ဟက္(အခြင့္အေရး ) အတြက္ဆိုလွ်င္ အားနားေတာ္မူမည္ မဟုတ္ေခ် ။ … )ဤအာယတ္ေတာ္ အား နားဆင္ၾကၿပီးေနာက္ ဧည့္သည္မ်ားသည္ မိမိတို႔ေနရာမ်ားမွ အိမ္မ်ားသို ႔ ထျပန္ သြားၾကေလသည္။ ေကာက္ႏႈတ္ - ဟြဂ်္ဂ်သြလ္အစၥလာမ္ ဆရက္ သမီးဇြလ္ဟစန္ ေရဇာဝီး ၊အအ္ဇမီး (အိႏိၵယ)ေရးသားထားသည့္ အူရ္သူ ဘာသာျဖင့္ (( ကုရ္အာန္နီ လသီေဖ )) စာအုပ္မွသင္ခန္းစာ - သူတစ္ပါး၏ အေျခအေနကို သိရေပမည္ ၊ သူတစ္ပါး၏ အားနားမႈ အား အလြဲသုံးစား မျပဳသင့္ေခ်။