အဟ္ေလ့ဘိုက္ (အ.စ) သတင္းဌာန၊အဗ္နာ
ေအာက္ပါ အိႏၵိယပံုျပင္ေလးကို စာေရးသူကိုယ္တုိင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္အျပင္ အီရန္ႏိုင္ငံ၊ ကြမ္းၿမိဳ႕ေတာ္ တြင္ ပညာဆည္းပူးသင္ၾကားေလ့လာသင္ယူခ်ိန္၌ အတန္းထဲတြင္ ဆရာျဖစ္သူမွ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ဖာရစီလို ငါးမိနစ္ေျပာရမည္ဟု ေျပာခဲ့သျဖင့္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ဆရာက သေဘာက်သျဖင့္ ထိုပံုျပင္၏ အနက္အဓိ ပၸာယ္ ကို ေက်ာင္းသားမ်ားအား ျပန္လည္ရွင္းျပခဲ့ၿပီး စာေရးသူကိုလည္း ဆုဒုိအာေတာင္းေပးခဲ့ပါသည္။ စာေရးသူ ေဖာ္ျပလိုေသာ ပံုျပင္ေလးမွာ -
တစ္ရံေရာအခါက အိႏၵိယဘုရင္တစ္ပါးသည္ မိမိ၏ေမြးေန႔မဂၤလာ က်ေရာက္လာသျဖင့္ မိမိ၏နန္းေတာ္ တြင္း သို႔ ေမာင္းေၾကးနင္းခတ္လ်က္ ခုနစ္ရက္ခုနစ္ည အိမ္တိုင္းေစ့ မီးခိုးတိတ္ေစၿပီး တိုင္းသူျပည္သူမ်ားအား ဖိတ္ေခၚ ခဲ့ေလသည္။ ထို႔အျပင္ အိမ္နီးခ်င္းဘုရင္မ်ားကိုလည္း မိမိ၏ေမြးေန႔မဂၤလာသို႔ ၾကြေရာက္ပါရန္ ဖိတ္မႏၲက ျပဳခဲ့ေလ၏။ အိမ္နီးခ်င္းဘုရင္တုိ႔သည္လည္း ေမြးေန႔ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ တံစုိးလက္ေဆာင္မ်ားယူေဆာင္လာကာ လာေရာက္ၾကေလ သည္။
တိုင္းသူျပည္သားမ်ားအတြင္းမွ လူကံုထံသူေဌးသူၾကြယ္မ်ားကလည္း မိမိတို႔၏ဘုရင္အား လက္ေဆာင္ပစၥည္း မ်ား ဆက္သၾကကုန္၏။ ဘုရင္ထံတြင္ သားေတာ္တစ္ပါးရွိၿပီး သားေတာ္မင္းသားေလးသည္ မည္သည့္အလုပ္ကိုမွ် မလုပ္ကိုင္ဘဲ မိမိလက္၌ အၿမဲဆုိသလို ႏွီးျပားတစ္ေခ်ာင္း ကိုင္ရမ္းလ်က္ သြားလာ၍သာ ေနေလ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ဖခမည္းေတာ္ဘုရင္၏ ဆူပူမႈကို ခံရေလ့ရွိ၏။
တုိင္းႏုိင္ငံအသီးသီးမွ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကလည္း အိမ္နီးခ်င္း ေမြးေန႔ရွင္ဘုရင္၏ စားေသာက္ပြဲသို႔ တက္ေရာက္ၾက ၏။ သို႔ေသာ္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွ ဘုရင္တစ္ပါးကမူ ေမြးေန႔ပြဲသို႔ တက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း မရွိသည့္ အတြက္ မိမိ၏ ဆက္သားတစ္ဦးအား ေစလႊတ္ခဲ့ေလသည္။
ေစလႊတ္ခဲ့သည့္ ဆက္သားသည္ ေမြးေန႔ရွင္ဘုရင္ထံေတာ္ပါးသို႔ ေရာက္ရွိသည္ႏွင့္ မိမိ၏ဘုရင္မင္းျမတ္ထံမွ ပို႔သေသာ လက္ေဆာင္ပဏၰာေသတၱာငယ္ေလးအား ေပးအပ္၍- “အို-အရွင္မင္းျမတ္၊ ဤေသတၱာငယ္ေလးအတြင္းတြင္ ရွိေသာ အ႐ုပ္မ်ားမွ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာအ႐ုပ္တစ္႐ုပ္အား ေရြးခ်ယ္ပါ။ က်န္အ႐ုပ္ႏွစ္႐ုပ္ႏွင့္အတူ ေသတၱာငယ္ေလးအား ေနာက္ႏွစ္ရက္လြန္ေသာ္ လာယူပါမည္ျဖစ္ပါ သည္”ဟု ေျပာဆုိ၍ ျပန္ သြားေလ၏။
ထုိ႔ေနာက္ ထိုဆက္သားမင္းမႈထမ္းသည္လည္း ထိုႏိုင္ငံရွိ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားထံ သြားေရာက္လည္ပတ္ ေလ ၏။ ေမြးေန႔ ရွင္ဘုရင္ႀကီးသည္ ထိုေန႔ေန၀င္သြားသည္ႏွင့္ ဆက္သားလာေပးခဲ့ေသာ ေသတၱာေလးကို ယူေဆာင္ သြားၿပီး မိမိအိပ္စက္အနားယူသည့္ သလြန္ေပၚသုိ႔ လဲေလ်ာင္းရင္း ထိုေသတၱာငယ္ေလးအား ဖြင့္ၾကည့္ေလ၏။
ေနာက္တစ္ေန႔ မိုးစင္စင္လင္းသည့္အခ်ိန္ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း တိက်သည့္အေျဖ (သို႔) ေရြးခ်ယ္ရမည့္အ႐ုပ္ ကို မေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရင္သည္ ပညာရွိမွဴးမတ္မ်ားအား ေမာင္းေၾကးနင္းထုကာ ညီလာခံသဘင္သို႔ အလ်င္အျမန္တက္ေရာက္ရန္ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ဘုရင့္အမိန္႔ေတာ္ကို ၾကားသည္ႏွင့္ မွဴးႀကီးမတ္ရာပညာရွိမ်ား သည္လည္း ညီလာခံသဘင္သို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကေလသည္။ ဘုရင္ႀကီးကလည္း ေသတၱာထဲရွိ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ကို မိမိ ကိုယ္စား ေရြးခ်ယ္ေပးရန္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုအ႐ုပ္ကို ေရြးခ်ယ္ရပါေၾကာင္း တိက်စြာအေျဖေပးရန္ႏွင့္ အေျဖ ကို ေနာက္ တစ္ေန႔ ေနမ၀င္ခင္ ေပးရန္ အခ်ိန္ သတ္မွတ္ေလ၏။
အမတ္တို႔လည္း အ႐ုပ္မ်ားကို အထက္ေအာက္ေျပာင္းျပန္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ကိုင္တြယ္ၾကည့္႐ႈၾကေလ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအ႐ုပ္မ်ား၏ အဓိပၸာယ္ကုိ မသိရွိၾကေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အ႐ုပ္မ်ားသည္ ပံုစံတူ၊ အရြယ္တူ၊ အေရာင္တူ မ်ားျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေနာက္ေန႔ သတ္မွတ္ထားသည့္အခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိလာသည့္အခါ ညီလာခံႀကီးတစ္ခုလံုး ဆူညံေနေလသည္။ ဘုရင္ႀကီးေရာက္ရွိလာသည့္ၿပီး ပလႅင္ေပၚတြင္ ထိုင္သည့္အခါ မွဴးႀကီးမတ္ရာပညာရွိမ်ားအားလံုးသည္ ေခါင္းငုံ႔လ်က္ ဘုရင္ႀကီး၏အမိန္႔ကို ေစာင့္စားေနၾကေလ၏။ ဘုရင္ႀကီးက ေမးျမန္းသည့္အခါ အားလံုးကိုယ္စား ၀န္မင္းက မတ္တပ္ ရပ္၍ “အေျဖမွန္ကို မရရွိခဲ့ေၾကာင္းပါ။ အေၾကာင္းမွာ ထိုအရုပ္သံုး႐ုပ္သည္ အရြယ္အစား၊ ပုံသဏၭာန္အားလံုး အတူ တူပင္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ သို႔ေလာ၊ သို႔ေလာျဖစ္ေနရျခင္းေၾကာင့္ပါ” ေလွ်ာက္တင္ခဲ့ေလ၏။
ဘုရင္ႀကီးကလည္း ေနာက္ေန႔တြင္ သံတမန္ဆက္သားအား အဘယ္သို႔အေျဖေပး၍ မည္သည့္အ႐ုပ္ကို ယူထားရ မည္နည္းဟု ေတြးေနစဥ္ ႐ုတ္တရက္ဆုိသလုိ သားေတာ္မင္းသားေလးအား မေတြ႕သျဖင့္ အေခၚခိုင္းခဲ့ေလ၏။ မင္းသားေလးေရာက္လာသည္ႏွင့္ အမတ္မ်ားအားလံုး၏ေရွ႕၌ ထိုေသတၱာငယ္အားေပးၿပီး မနက္မိုးေသာက္ခ်ိန္ အေျဖ မွန္ေပးကာ တစ္႐ုပ္ကို ေရြးခ်ယ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ေလ၏။ မင္းသားေလးလည္း ေသတၱာငယ္အား လွမ္းယူ၍ ထိုညီလာခံမွ ထြက္သြားေလ၏။
အခ်ိန္သည္ လ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆံုးခဲ့ေလသည္။ ေနလံုးႀကီးပင္ ထြက္ျပဴလာ၏။ ေမြးေန႔ရွင္ဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီး ၏ ေမြးေန႔မဂၤလာလည္း ေနာက္ဆံုးရက္ပင္ ေရာက္လို႔လာခဲ့ေလသည္။ အျခားတိုင္းျပည္မ်ားမွ တုိင္းသူျပည္သား မ်ား၊ ႏိုင္ငံအတြင္းေနထိုင္ၾကသူမ်ားအားလံုးလည္း လာေရာက္ကာ အေျဖမွန္ကို ေစာင့္စားလ်က္ ရိွေနၾကကုန္၏။ အမွန္မွာ ညီလာခံစတင္ေခၚယူကတည္းကပင္ ေမြးေန႔သို႔ တက္ေရာက္လာသူမ်ားက ထိုသတင္းကို သိရွိၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ ၏။ တိုင္းတစ္ပါးမွ ဆက္သားလည္း ခ်ိန္းထားသည့္အခ်ိန္သို႔ ဆိုက္ေရာက္သည့္အခါ ညီလာခံသို႔ ၀င္ခဲ့ေလ၏။ ညီလာခံတြင္ မွဴးႀကီးမတ္ရာ ေသနာပတိအားလံုး ေရာက္ရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း မင္းသားေလး ကား မေရာက္ရွိလာခဲ့ေပ။ ဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီးလည္း ေစာင့္ဆုိင္းေနစဥ္တစ္ခဏ၌ပင္ မင္းသားေလး သည္ ေသတၱာငယ္ အား ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ ဤသုိ႔ ဆုိေလသည္-
“ဘုန္းတန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဘုရင္မင္းျမတ္ႀကီးခင္ဗ်ား-
ဤေသတၱာငယ္၌ရွိေသာ အ႐ုပ္သံုးခုစလံုးသည္ အေရာင္တူ၊ အရြယ္တူ၊ ပံုစံတူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ အမွန္တကယ္တြင္ ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း ထိုအ႐ုပ္မ်ား၏ အတြင္းလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို မသိျမင္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ညလံုး မအိပ္ႏိုင္ဘဲ ထိုအ႐ုပ္မ်ား၏အေျဖကိုစဥ္းစားေနခဲ့ပါသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အေျဖကို ကၽြန္ေတာ္အၿမဲတမ္းကိုင္ေဆာင္ လ်က္ ရွိေသာ ႏွီးျပားေခ်ာင္းက ေဖာ္ထုတ္ေပးခဲ့ပါသည္။ ပထမတစ္႐ုပ္ကို ႏွီးျပားေခ်ာင္းကေလးႏွင့္ ထိုးၾကည့္လိုက္ရာ အ႐ုပ္ ၏ တစ္ဖ