ရင္ထဲကခံစားခ်က္

  က်ြန္မတို ့ေတြ မိဘေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ ကြယ္လြန္ျပီးရင္ နွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္အထိ မ်က္ရည္က်လည္း။ က်ြန္မ ကေတာ့ မိဘေတြ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ရွိေနေသးတဲ႔ အတြက္ ဒီအေျဖကို မေျဖနိုင္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိဘကဲ႔သို ့ အရမ္းခ်စ္ရတဲ႔ အဖိုး အဖြား ေတြအတြက္ေတာ့ သည္းသည္းထန္ထန္ ငိုေၾကြးခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ဆံုးခါစ တစ္နွစ္ေလာက္ အတြင္းထိေတာ့ အဖိုး အဖြားအေၾကာင္းကို စဥ္းစားလိုက္တာနဲ႔ မ်က္ရည္က အလိုလို က်လာပါတယ္။ ခုေတာ့ သတိရ တယ္။ ေတြ႔ခ်င္တယ္။ ဓါတ္ပံုထုတ္ၾကည့္တယ္။ မ်က္ရည္ေတာ့ မထြက္ေတာ့ဘူး။ ဒီအဖိုး အဖြားဆိုတာ ေမြးကတည္းက တစ္အိမ္ထဲေနလာတာ။ ခုခ်ိန္ထိလည္း အရမ္းသတိရတယ္။ အရမ္းလည္း ခ်စ္တယ္။ ဒီေလာက္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ နွစ္ေက်ာ္ အတူေနထိုင္လာခဲ႔တဲ႕ အဖိုးအဖြားေတြ အတြက္ က်ြန္မတို ့အလြန္ဆံုး ဘယ္နွစ္နွစ္ မ်က္ရည္က်မလည္း အလြန္ဆံုး ၄/၅ နွစ္ေပါ့။ ဘာလည္း မခ်စ္ေတာ့လို ့လား။ ဘယ္ဟုတ္မလည္း ကိုယ့္ အဖိုးအဖြားေတြပဲ။ ခ်စ္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတာ့ မက်ေတာ့ဘူး။ မိဘ ဆံုးရွံုးဖူးတဲ႔ သူေတြေရာ။ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ မိဘေတြအတြက္ မ်က္ရည္က်မလည္း။ အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့ က်ြန္မတို ့ရွီအာဟ္ေတြ Imam (as) ေတြ နာမည္ ၾကားတာနဲ႔ ရင္ထဲမွာ လွိုက္ကနဲ ဝမ္းနည္းလာတယ္။ မ်က္ရည္ေတြ ထိန္းမရေအာင္က်လာတယ္။ ဒါဘာေၾကာင့္လည္း။ ဒီ Imam (as) ေတြကို က်ြန္မတို ့ျမင္ေတာင္မွ မျမင္ဖူးပဲ ဘာလို ့ဒီလိုမ်ိဳးေတြၿဖစ္ရတာလည္း။ မထူးဆန္းဖူးလား။ Imam (as) ေတြ ရွဟီးဒ္ ျဖစ္ခဲ႔တာ ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလည္း။ ဒီေန့ဒီအခ်ိန္အထိ က်ြန္မတို့ ရွီအာဟ္ေတြ ဝမ္းနည္းေနတုန္းပဲ။ ငိုေၾကြးေနၾကတုန္းပဲ။ ဒါဟာ အလႅာဟိုအရွင္ျမတ္ဖက္ကေန က်ြန္မတို ့ရွီအာဟ္ေတြရဲ႔ႏွလံုးသား ထဲမွာ ထည့္ေပးထားတဲ႔ ဆုလာဘ္ တစ္ခုပဲ။ ရွီအာဟ္ မိဘ နွစ္ပါးကေန ေမြးဖြားခံရျပီး လက္ရွိအခ်ိန္ထိ ရွီအာဟ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရတဲ႔ အေပၚမွာ အမ်ားၾကီး ရွိုကိုရ္ လုပ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အ ထိ ေျမၾကီးထဲ ဝင္ ရင္ေတာင္ ရွီအာဟ္တစ္ေယာက္ အျဖစ္ရွိေနဖို့အခြင့္အေရးေပးသနားေတာ္မူပါ။ အာမီးန္ Mahjubah Mishkee