လက္ထပ္ထိမ္းျမား မဂၤလာ ေဆာင္ႏွင္းျခင္း ေလ်ာ့က်မႈသည္ လူပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြက္ႀကီးမားသည့္ ျပႆနာတစ္ခုပင္တည္း

လက္ထပ္ထိမ္းျမား မဂၤလာ ေဆာင္ႏွင္းျခင္း ေလ်ာ့က်မႈသည္ လူပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြက္ႀကီးမားသည့္ ျပႆနာတစ္ခုပင္တည္း

လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈ ေလ်ာ့နည္းျခင္း၊ လူငယ္၊ လူရြယ္မ်ားအေနျဖင့္ အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀အျဖစ္ ဘ၀တည္ေဆာက္ဖို႔ မႏွစ္သက္ျခင္း၊ အိမ္ေထာင္ ျပဳျခင္းထက္ သဘာ၀ကိုဆန္႔က်င္ၿပီး လူပ်ိဳဘ၀အျဖစ္ ဘ၀တည္ေဆာက္ျခင္း ကိုအေလးေပးျခင္းမ်ားကို ဘ၀ဟု လံုး၀အမည္တပ္ရန္ မသင့္ေလ်ာ္ေပ။ ဤအရာမ်ားသည္ကမၻာ႕လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ျပႆနာႀကီး၊ အ႐ႈပ္ထုပ္ႀကီး တစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဤျပႆနာ၊ အ႐ႈပ္ထုပ္ႏွင့္ အတူ အျခားအႏုတ္ လကၡဏာျပ အက်ိဳးဆုတ္ယုတ္မႈမ်ားသည္ လွ်င္ျမန္သည့္ ဘ၀ခရီးႏွင့္တကြ၊ ယခု ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေခတ္လူသားမ်ားကို ၀ိုင္းရံပိတ္ဆို႔ ထားေလသည္။

လက္ထပ္မႈနည္းသြားျခင္း၊ ေလ်ာ့က်ျခင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ျဖစ္ထြန္းမႈ နည္းပါးေစမႈ၊မ်ိဳးဆက္သစ္နည္းပါး မႈဆို သည့္ျပႆနာ ကို သာ ျဖစ္ ေစ သည္ မဟုတ္ေပ။

လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ ကမၻာေလာကႀကီး၌ လူဦးေရမ်ားျပားမႈ ျပႆနာႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနရေလသည္။ မၾကာမီအနာဂတ္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း လူဦးေရ နည္းပါးမႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေပမည္။ (အေၾကာင္းမွာ လူဦးေရမ်ားလာမႈကို စက္မႈထြန္းကားသည့္ ႏိုင္ငံမ်ား၌ လံုး၀ထိန္းခ်ဳပ္မႈျပဳလာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ပင္တည္း။) ဤအတြက္ေၾကာင့္ ရွာဒီလက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈေလ်ာ့က်ျခင္းသည္ ဒုကၡေသာက အေၾကာင္းတရားကိုျဖစ္ေစေလသည္။

ပို၍ဆိုးရြားလွသည့္ အားနည္းမႈ၊ ခၽြတ္ယြင္းမႈမွာ ဤလက္ထပ္မႈနည္း လာျခင္းထက္ လူပ်ိဳမ်ားသည္ လူမႈေရးအသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားဆိုင္ရာ တာ၀န္မ်ား ကိုထမ္းေဆာင္ရာ၌ ေနာက္က် က်န္ေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းတို႔သည္ ပတ္၀န္းက်င္အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ဆက္သြယ္မႈဆိုင္ရာအားလံုးအရာ၌ ေယဘုယ် အားျဖင့္ ျပတ္ေတာက္သြားေခ်ၿပီ။

တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ဘ၀သို႔ ေရာက္သြားၿပီး၊ အထိန္း အကြပ္ မရွိသည့္ ေလဟာျပင္တြင္ အေလးခ်ိန္မရွိဘဲ လြင့္ေမ်ာေန သည့္အရာ တစ္ခုပမာ ေမ်ာလြင့္ေနေခ် သည္။

ဤကဲ့သို႔ေသာ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ အေသးမႊားဆံုး အရာတစ္ခုျဖစ္သည့္ ေျမႏွင့္ေရကိုပင္ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ေတာက္ႏိုင္ေပသည္။ ၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္း အျခားေနရာတစ္ဖက္သို႔ ေလလြင့္သြားေလသည္။ (စိတ္လြင့္ မတည္ မၿငိမ္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းကို ဆိုလိုပါသည္။) (သို႔မဟုတ္) ေဒါသ အမ်က္ ထြက္လ်က္ (မိမိ) ဘ၀ကို အဆံုးသတ္ေစေလသည္။ ဘ၀ကိုမ်က္ကြယ္ ျပဳေလသည္။

မိမိကိုယ္ သတ္ေသသူမ်ား၏ အေရအတြက္ အမ်ားအျပားသည္ ဤျဖစ္ရပ္မွန္ကို ေကာင္းမြန္စြာ ေဖာ္ျပေနေပသည္။ (အေၾကာင္းမွာ) မိမိကို သတ္ေသသူမ်ားတြင္ အိမ္ေထာင္သည္မ်ားထက္ အိမ္ေထာင္မျပဳရေသးသည့္ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳ၏ အေရအတြက္မွာ (အၿမဲတမ္း) အမ်ားဖက္မွ ရွိေနေလသည္။

႐ူးသြပ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္သူမ်ားအၾကားတြင္ လူပ်ိဳ၊ လူလြတ္၊ အပ်ိဳမ်ား၊ ယခုထိ အိမ္ေထာင္မျပဳရေသးသည့္ ဘ၀ကို တည္ေထာင္ ေနသူမ်ား အမ်ားအျပားျဖစ္ေၾကာင္း မိမိတို႔ ႏိုင္ငံ၏ လူမႈေရး ၀န္းက်င္၌ ေတြ႔ျမင္ ႏိုင္ပါသည္။

ေျမႇာက္မ်ားစြာေသာ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူ တရားခံမ်ားမွာ လူပ်ိဳ၊ အပ်ိဳ၊ လူလြတ္ (သို႔မဟုတ္) လူလြတ္ပမာ ဘ၀တည္ေဆာက္သူမ်ား ျဖစ္ၾက ေပသည္။

အမွန္တကယ္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားသည့္ ဘ၀သည္ မႏုႆ၊ ပုထုဇဥ္ လူသား၊ မိမိ ကတိကို သာ အေလးေပးျခင္း (တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း)၊ ဟိုလိုလို၊ ဒီလိုလို၊ ဒြိဟ၊ သံသယေရာဂါမ်ားမွ ကယ္တင္ေပးေလသည္။ ၿပီးေနာက္ မိမိ၏ ေသးငယ္သည့္ ပတ္၀န္းက်င္ (ခ) မိသားစု အတြက္ေၾကာင့္ တာ၀န္မ်ားကို ခံစားတတ္လာေလသည္။ ၿပီးေနာက္ (မိမိ မိသားစု ေလးကို) အမ်ိဳးမ်ိဳး ေသာအႏၲာရာယ္၊ အမွားအယြင္းမ်ားမွ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေပး ေလသည္။ ဤ “တာ၀န္ကို မခံစားတတ္၍ မေက်ပြန္ျခင္း” ႏွင့္ “လူမႈ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေတာက္ေနျခင္း” သည္လည္းပဲမေကာင္းမႈဒုစရိုက္၏ အျခားမ်က္ႏွာ တစ္ဖက္ပင္ျဖစ္ေလသည္။ ဤကိစၥ၌ အေရးအႀကီးဆံုးမွာ (မႏုႆ လူသားအေနျဖင့္) မိမိ၏ အင္အားႏွင့္ စြမ္းအား အားလံုးကို အသံုးမျပဳႏိုင္ျခင္းႏွင့္ ဘ၀အတြက္ တိုးတက္၊ ဖြံ႕ျဖိဳး ေစမည့္အင္အား၊ အားလံုးကို တစ္ေနရာတည္း မစုစည္း ႏိုင္ျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ဤ လုပ္ရပ္သည္ တစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္း ၏ ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ ဖို႔ပင္ျဖစ္ပါေစ၊ ထိုတစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္သည့္ အတြက္ မည္သို႔ပင္ ျဖတ္သန္း ရပါေစ၊ ၀မ္းမနည္းေတာ့ေခ်။ အင္အားမ်ားကိုလည္း အမ်ားႀကီးစုဖို႔ မလိုေတာ့ ဟုယူဆေလသည္။ (ဘ၀ကို မေလးစား၊ ဂ႐ုမျပဳေတာ့ေခ်။)

ဤအေၾကာင္းအရာသည္လူပ်ိဳ၊ လူလြတ္၊ အိမ္ေထာင္ဖက္မရွိသူမ်ား ၏ဘ၀ကို ပ်င္းရိ ပ်င္းတြဲ ျဖစ္ေစေလသည္။ ဂရုမျပဳမႈ၊ မထီမ်က္ျမင္ျပဳမႈႏွင့္ အတူ ၄င္း၏ဘ၀အတြက္ လိုအပ္သည့္အရာမ်ား၊ ၄င္းကိုယ္တိုင္ နားလည္ သေဘာေပါက္ၿပီးသံုးစြဲလာသည့္လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္ေတာ့ေခ်။

ဤအေထာက္အထား သက္ေသေၾကာင့္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ လူငယ္၊ လူရြယ္၊ လူပ်ိဳ၊ လူလြတ္မ်ားသည္ မိမိလူပ်ိဳဘ၀၌ပင္ မိမိဘ၀ကို မရုန္းကန္၊ မလႈပ္ရွားႏိုင္သျဖင့္ (အၿမဲလိုလို) သူတစ္ပါးအား မွီခို၍ ဘ၀ တည္ေဆာက္ရရွာေလသည္။

လူပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္း၌ ၄င္းကို လူဖ်င္း၊ လူည့ံ၊ လူေပ်ာ့ အျဖစ္ စာရင္းသြင္းၾကေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ (၄င္းသည္) အိမ္ေထာင္ျပဳ ၿပီးသူအျဖစ္ ဘ၀စတင္သည္ႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေျဖာင့္မတ္သည့္ အက်င့္စရိုက္ရွိသူ၊ အင္အားစြမ္းအားရွိသူ၊ စိတ္ရွည္သူ၊ တကယ္လုပ္သူ၊ ရည္မွန္းခ်က္ရွိသူ၊ ႀကိဳးစားသူျဖင့္ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ရွိသူ စာရင္း၌ ၀င္လာေလသည္။

ဤဂုဏ္ပုဒ္မ်ားအားလံုးသည္ မိမိတာ၀န္ မိမိသိ၍ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ရမည္ဆိုသည့္ ခံစားမႈ အသိစိတ္၏ တန္ခိုး အာနိသင္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

“႐ိုဇီ စားနပ္ရိကၡာသည္ မိမိ၏ ဇနီးၾကင္ယာႏွင့္အတူ ရွိေၾကာင္း” အစၥလာမ္ မီဆိုင္ရာ အကိုးအကားက်မ္းမ်ား၌ ပါရွိေၾကာင္း၊ တိုက္တြန္းထား ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိႏိုင္ပါသည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဤအဓိပၸါယ္ (အိမ္ေထာင္သည္အျဖစ္ေနဖို႔ဆိုသည့္) ဖက္သို႔ ေဖာ္ၫႊန္းထားျခင္းျဖစ္ႏိုင္ ေပသည္။

ဤအတြက္ေၾကာင့္ လူပ်ိဳ၊ လူလြတ္၊ အိမ္ေထာင္မရွိသူမ်ားကို (တဲဖ်င္မ်ားတြင္ ေနထိုင္သူမ်ား၊ အိမ္မရွိ ေျမမရွိ ေလွ်ာက္သြားေနထိုင္ေနသူ မ်ား(ကေလကေခ်မ်ား) ဟု ေခၚေ၀ၚလွ်င္ မွားမည္ မဟုတ္ေပ။

ဤကေလကေခ် ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ မည္သည့္ေျမကိုမွ် အတည္တက် ျဖစ္ၿပီး၊ စည္ကားသိုက္၀န္းေအာင္ မျပဳၾကေခ်။ အေၾကာင္းမွာ ၄င္းတို႔အေနျဖင့္ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ အလ်င္အျမန္ကူးေျပာင္းၾကသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ၄င္းတို႔သည္ နေမာ္နမဲ႔၊ စည္းမဲ႔ကမ္းမဲ႔ ႏိုင္ၾကေလသည္။

စာရိတၱပိုင္းဘာသာရပ္အရ ႐ႈျမင္သံုးသပ္လွ်င္ လူပ်ိဳ၊ လူလြတ္၊ အိမ္ေထာင္မရွိသူသည္ “ ၿပီးျပည့္စံုသည့္လူ ” ျဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ အေၾကာင္းအရင္းသည္ကား - စာရိတၱပိုင္း ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာအရ စာရိတၱ၏ အဓိပၸာယ္ဆိုလိုမႈကို ေဆာင္ထားသည့္ အေျမာက္အမ်ားေသာဂုဏ္ပုဒ္မ်ား (သာဓကအားျဖင့္ …) သစၥာရွိမႈ၊ ခြင့္လႊတ္မႈ၊ ေယာကၤ်ားပီသမႈ (ကတိတည္မႈ) ခ်စ္ခင္ယုယမႈ၊ ေမတၱာဂ႐ုဏရွိမႈ၊ စေတးခံမႈ၊ အမွန္တရားကို သိရွိနားလည္မႈ တို႔အားလံုးသည္ မိသားစု၊ ခင္ပြန္းႏွင့္ဇနီးဘ၀၊ ကေလးမ်ားႏွင့္ အတူေနထိုင္ရ သည့္ဘ၀ဆိုသည့္ ၿခံဳထည္အတြင္း ေနထိုင္မွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ မည္သူမဆို အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ႏွင့္ ေ၀းေနမည္ဆိုလွ်င္ (အထက္ေဖာ္ျပပါ) ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား၏ ဆိုလိုခ်က္အဓိပၸာယ္ကို (အေသအခ်ာနည္းလည္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။) အနည္းငယ္သာ နားလည္ေပမည္။

အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းဆိုသည္မွာလူသားအေနျဖင့္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ တာ၀န္၊ ၀တၱရားမ်ားကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ႏွင့္ အခက္အခဲ၊ အၾကပ္အတည္း အေျမာက္အမ်ားကို ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္ႏွင့္ တူသည္ဆိုသည့္ စကားမွာ မွန္ေပသည္။

သို႔ေသာ္ မႏုႆလူသား၊ ပုထုဇဥ္လူသားသည္ အခက္အခဲ၊ အၾကပ္ အတည္း၊ ဒုကၡမ်ားကို ရင္မဆိုင္ဘဲ၊ တာ၀န္၊ ၀တၱရားမ်ားကို တာ၀န္မယူဘဲ ျပည့္စံုသည့္ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္ပါ သလား?

(မႏုႆလူသား) ၏ ကိုယ္ခႏၶာႏွင့္ ၀ိဥာဥ္ (႐ုပ္ႏွင့္နာမ္) ၏သဘာ၀ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ဆိုင္ရာကိစၥအတြက္ အေျဖထြက္ႏိုင္မႈ၊ အေျဖမထြက္၊ အေျဖ မေပးသည့္ အေျခအေနတြင္ ႐ုပ္ႏွင့္နာမ္အတြက္ မလိုလားအပ္သည့္ တံု႔ျပန္မႈ မ်ား၊ ဆိုးက်ိဳးမ်ားျဖစ္လာမည္မွာ မလြဲေပ။ ဤအတြက္ သီးသန္႔ အခန္းက႑၊ ျဖစ္ရပ္မွန္ရွိေပသည္။ ဤက႑၊ ျဖစ္ရပ္မွန္အတြက္ သီးသန္႔ တင္ျပဖို႔ မလြဲ မေသြလိုအပ္ေပသည္။

ဤအမွန္တရား၊ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ား၊ျငင္းမရသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အေျခခံၿပီး ေျပာလို႔ရသည့္ အခ်က္မွာ - အကယ္၍ “လူပ်ိဳ၊ လူလြတ္၊ အိမ္ေထာင္မျပဳသူ” ႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမား၊ မဂၤလာေဆာင္ႏွင္းျခင္းပြဲမ်ား၊ အစီ အစဥ္မ်ား ေျမာက္မ်ားစြာေလ်ာ့က်၊ က်ဆင္းလာမည္ဆိုလွ်င္ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ အတြက္ ႀကီးမားသည့္ ကပ္ႀကီးတစ္ခုဆိုက္လာၿပီဟု အမည္ေပးမည္ဆိုလွ်င္ ရေပသည္။ ဤအမည္ေပးမႈအတြက္ မည္ကဲ့သို႔မွ် အတိုင္းထက္အလြန္ ေျပာဆုိ သတ္မွတ္မႈ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။

သို႔ေသာ္ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ေမးစရာေမးခြန္းထြက္လာေလ သည္။ ေမးခြန္းကား - ဤကဲ့သို႔ ထြက္ေပါက္မရွိသည့္လမ္း၊ အင္အား၊ စြမ္းအားကိုကုန္ခန္းေစသည့္အၾကပ္အတည္း၊ဒုကၡမ်ားႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနရေသာလူငယ္၊လူရြယ္မ်ား အေနျဖင့္ ဤ (သဘာ၀က ေပးအပ္လာသည့္ တာ၀န္ (ထိမ္းျမားျခင္း) ႏွင့္လူမႈပတ္၀န္းက်င္၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေပးေဆာင္လာသည့္ တာ၀န္ (အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း))ကို ေက်ပြန္ရန္ ဘာလုပ္ရမည္ ဆိုသည့္ အခ်က္ ပင္တည္း?

ဘာလဲ…! ယခုလို တိုးတက္ေနသည့္ ေခတ္၊ အခက္အခဲ၊ အၾကပ္ အတည္း၊ ဒုကၡမ်ား အားလံုး၊ အေၾကာင္းမဲ့၊ ေနရာမဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား၊ မိဘမ်ား ႏွင့္ လူငယ္၊ လူရြယ္မ်ား အၾကားရွိ ကြဲလြဲမႈမ်ား၊ သေဘာထားမတူညီမႈ မ်ား၊ လက္ရွိေခတ္ ပညာသင္စနစ္ႏွင့္ အခ်ိန္၊ ဓေလ့ထံုးစံ ၇ မ်ိဳး ၇ သြယ္ (ဓေလ့၊ ထံုးတမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳး)၊ စား၀တ္ေနေရး၊ အလုပ္အကိုင္၏ အခက္အခဲမ်ား၊ အဆင္မေျပမႈမ်ား၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အယံုအၾကည္ကင္းမဲ့ မႈမ်ား၊ (ကတိ မတည္ၾကမႈမ်ား) ရွိေနသည့္ အေျခအေန အရ လူငယ္၊ လူရြယ္မ်ားအေနျဖင့္ ဤႀကီးက်ယ္၊ ျမင့္ျမတ္၊ မဂၤလာရွိသည့္ တာ၀န္ႀကီးတစ္ရပ္ ျဖစ္သည့္ လက္ထပ္၊ ထိမ္းျမားျခင္းကို သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္အညီ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသလား?

ဤကိစၥ (ျပႆနာ) ကို မလြဲမေသြ၊ အေသးစိတ္ေဆြးေႏြး တင္ျပမႈ၊ စိစစ္မႈျပဳရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ဤျပႆနာကို မေျဖရွင္းမခ်င္း၊ ဤလူေနမႈ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္း၏ ႀကီးမားလွသည့္ အခက္အခဲ၊ ဒုကၡျပႆနာ အေျခအျမစ္ အစစ္ကို ဖယ္ရွား၊ ေျဖရွင္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ေခ်။

သတိျပဳၿပီး မလြဲမေသြ ဂ႐ုျပဳရမည့္ အေရးႀကီးအခ်က္တစ္ခု ဤေနရာ ၌ရွိပါသည္။ ထိုအခ်က္မွာ - လက္ထပ္ထိမ္းျမား မဂၤလာႏွင့္ ၄င္းအတြက္ အခက္အခဲ၊ ဒုကၡမ်ားကို ျဖစ္ေစသည့္ တရားခံမ်ားမွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္ တို႔၏ ပတ္၀န္းက်င္၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းျဖစ္ေခ်သည္။ အမွန္တကယ္ အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္ ဆိုသည္မွာလည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔မွအပ အျခားအရာ မဟုတ္ေခ်။ အျခားအဓိပၸာယ္ ဆိုလိုခ်က္ကို မေဆာင္ထားေပ။

ဤ (လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳမႈ) အတြက္ အခက္အခဲ၊ ဒုကၡမ်ား၊ အၾကပ္အတည္းမ်ားသည္ သူ႔အလိုအေလ်ာက္ မိုးေကာင္းကင္မွ က်လာသည္မဟုတ္ေပ။ ေျမပထ၀ီအတြင္းမွလည္း ခြဲၿပီးထြက္လာသည္ မဟုတ္ေခ်။ တစ္နည္းဆိုရလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သာ ယူေဆာင္လာသူမ်ား၊ ဖန္တီး သူမ်ားပင္တည္း။

ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ မွားယြင္းသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္၊ မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္သည့္ ေတြးေခၚ၊ စဥ္းစားခ်က္၊ မွားယြင္း၊ မမွန္ကန္သည့္ ဓေလ့၊ ထံုးထမ္း စဥ္လာမ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား၊ မ်က္ကန္းေနာက္လိုက္ျခင္းတုိ႔ကို အေျခခံ၍ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ဤအတြက္ေၾကာင့္ …

ကၽြႏု္ပ္တို႔ အေနျဖင့္ ခိုင္မာျပတ္သားသည့္ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ အတူ အစီအစဥ္ ဆြဲမည္ဆိုလွ်င္ ဤအခက္အခဲ၊ အၾကပ္အတည္း၊ ျပႆနာ ဒုကၡမ်ား ကိုအဆံုးသတ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။

ကၽြႏု္ပ္တို႔အေနျဖင့္ အစီအစဥ္အသစ္ကို ေရးဆြဲၾကရေပမည္။ ထိုအစီ အစဥ္သည္လည္း အျဖစ္မွန္၊ အေျခမွန္၊ အစစ္အမွန္တရားႏွင့္ စစ္မွန္၊ မွန္ကန္သည့္ ဘ၀တည္ေဆာက္မႈကို အေျခခံၿပီး ေရးဆြဲထားသည့္ အစီအစဥ္ ျဖစ္ဖို႔လိုအပ္ေပသည္။ စိတ္ကူးယဥ္မ်ား၊ (အိမ္မက္) အထင္မ်ား၊ (လံုးခ်င္း) ၀တၳဳဆန္ဆန္၊ ဒ႑ာရီ ပံုျပင္သဖြယ္မ်ား၊ အမွားအယြင္းေနာက္လိုက္မႈ မ်ားအေပၚ အေျခ မခံမိ ဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။

ဤလုပ္ငန္းအတြက္ လႈပ္ရွားမႈအတြက္ လမ္းပိတ္ေနၿပီး၊ ထြက္ေပါက္ မရွိေတာ့ဟူ၍မဟုတ္ပါ။ ဤလုပ္ငန္းအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ မိုအ္ေဂ်ဇာ (ဘုန္းတန္ခိုးျပသျခင္း) လည္း မလိုအပ္ေခ်။ မျဖစ္ႏိုင္သည့္ လုပ္ရပ္လည္း မဟုတ္ေခ်။

=================
251 / End